فضای داخلی گنبد و بنای آن یادآور طرح مقبرۀ پاد شاه سنجر تشریفات مشهد سلجوقی درمرو (سدۀ دوازدهم میلادی) و بقایای آرامگاه تیموری همسایه مسجد هرات میباشد.
گنبدخانه نقطۀ مرکزی تیم میباشد که چهار نمای فرنگی آن به وسیلۀ بناهای پیرامون پوشیده میباشد.
ساختار این سازه مشمول چهار سه کنج، دو اتاق خرد، چهار طاق نمای پرهشت ضلعی میباشد و سطح زیرگنبد آن با کاربندی های بسیار چشمگیر مزین شدهاست.
این نصیب ازمجموعه از لحاظ تزیینات زیباترین و دیده نوازترین نقش ها را به نظر مضمون و مضمون درخود محفوظ نگاه داشته میباشد.
سطح ها دیواره ها و تحت گنبدخانه آرامگاه روضه خوان احمد جامی با طرح های هندسی و موتیف های گیاهی با قضیه های متعدد آبیرنگ درقابهای گوناگون تزیین گردیده که از لحاظ مدل وابسته به سدۀ هشتم هجری یا این که نیمۀ دوم قرن چهاردهم میلادی میباشد.
دو محراب خرد و خوشگل در طرفین ورودی مهم گنبدخانه شد که محراب سمت راست به طور بی نقص با گچبری های خوشگل مانده و تداعی کننده مثال محراب های دورۀ ایلخانی میباشد.
نقش میانی کتیبه محراب سمت راست، دربردارنده تکرار اسم «محمد» در بین یک دایره و بر بالای آن عبارت «نصر اینجانب الله و فتح قریب و انسان المومنین» به چشم میخورد.
مسجد عتیق در آرامگاه روحانی احمد جامی
ضلع جنوب شرقی گنبدخانه مزار روضه خوان احمد جامی به فضایی منتهی میگردد که درمجموعۀ مزارجام به «مسجد عتیق» موسوم میباشد.
بیان کننده این سازه درگذشته مسجد جامع بوده میباشد. به طورکلی فضای معماری مسجد عتیق با بعدها تقریبی ۴۸۴ مترمربع مشتمل بر شبستان جرزهای آجری میباشد.
برطبق مدارک بیان کننده درمرکز سازه گنبدی برپا بوده میباشد. سازه براین شواهد معماری برجای باقی مانده آرم میدهد، گنبد مسجد عتیق برروی چهار تویزه قرارداشته میباشد.
مسجد عتیق مزار روحانی احمد جامی بنایی میباشد متشکل از فضایی مربع مستطیل که درامتداد محراب به وسیله رواقی شرقی و غربی به دو قسمت تقسیم میگردد و از نقطه میانی این رواق، رواقی دیگر درضلع شمالی جنوبی با به عبارتی طول عبور کرده و گنبدی در عکس العمل این دو رواق پایدار بوده میباشد.
طاق های دواشکوبه رواقها فضاهای خالی چهار طرف مسجد را به دور می زده میباشد.
دربین جرزهای طبقه دوم ضلع غربی دهانه های پوشش داری ساخت و ساز گردیده که عبور درفضاهای گوشوار (فضای ارتباطی طبقه دوم) را میسر می سازد.
فضای داخلی گنبد و بنای آن یادآور طرح مقبرۀ پاد شاه سنجر تشریفات مشهد سلجوقی درمرو (سدۀ دوازدهم میلادی) و بقایای آرامگاه تیموری همسایه مسجد هرات میباشد.
گنبدخانه نقطۀ مرکزی تیم میباشد که چهار نمای فرنگی آن به وسیلۀ بناهای پیرامون پوشیده میباشد.
ساختار این سازه مشمول چهار سه کنج، دو اتاق خرد، چهار طاق نمای پرهشت ضلعی میباشد و سطح زیرگنبد آن با کاربندی های بسیار چشمگیر مزین شدهاست.
این نصیب ازمجموعه از لحاظ تزیینات زیباترین و دیده نوازترین نقش ها را به نظر مضمون و مضمون درخود محفوظ نگاه داشته میباشد.
سطح ها دیواره ها و تحت گنبدخانه آرامگاه روضه خوان احمد جامی با طرح های هندسی و موتیف های گیاهی با قضیه های متعدد آبیرنگ درقابهای گوناگون تزیین گردیده که از لحاظ مدل وابسته به سدۀ هشتم هجری یا این که نیمۀ دوم قرن چهاردهم میلادی میباشد.
دو محراب خرد و خوشگل در طرفین ورودی مهم گنبدخانه شد که محراب سمت راست به طور بی نقص با گچبری های خوشگل مانده و تداعی کننده مثال محراب های دورۀ ایلخانی میباشد.
نقش میانی کتیبه محراب سمت راست، دربردارنده تکرار اسم «محمد» در بین یک دایره و بر بالای آن عبارت «نصر اینجانب الله و فتح قریب و انسان المومنین» به چشم میخورد.
مسجد عتیق در آرامگاه روحانی احمد جامی
ضلع جنوب شرقی گنبدخانه مزار روضه خوان احمد جامی به فضایی منتهی میگردد که درمجموعۀ مزارجام به «مسجد عتیق» موسوم میباشد.
بیان کننده این سازه درگذشته مسجد جامع بوده میباشد. به طورکلی فضای معماری مسجد عتیق با بعدها تقریبی ۴۸۴ مترمربع مشتمل بر شبستان جرزهای آجری میباشد.
برطبق مدارک بیان کننده درمرکز سازه گنبدی برپا بوده میباشد. سازه براین شواهد معماری برجای باقی مانده آرم میدهد، گنبد مسجد عتیق برروی چهار تویزه قرارداشته میباشد.
مسجد عتیق مزار روحانی احمد جامی بنایی میباشد متشکل از فضایی مربع مستطیل که درامتداد محراب به وسیله رواقی شرقی و غربی به دو قسمت تقسیم میگردد و از نقطه میانی این رواق، رواقی دیگر درضلع شمالی جنوبی با به عبارتی طول عبور کرده و گنبدی در عکس العمل این دو رواق پایدار بوده میباشد.
طاق های دواشکوبه رواقها فضاهای خالی چهار طرف مسجد را به دور می زده میباشد.
دربین جرزهای طبقه دوم ضلع غربی دهانه های پوشش داری ساخت و ساز گردیده که عبور درفضاهای گوشوار (فضای ارتباطی طبقه دوم) را میسر می سازد.