حرم هفت دختران طهران ، در خیابان شهید مصطفی تشریفات مشهد خمینی، همسایه کوچه شهید درویش نوری مکان گرفته میباشد.سازه با اندکی چرخش نسبت به شالوده شمالی ـ جنوبی متوجه جهت قبله میباشد.تاریخ اول سازه حدود قرن دوم هجری و تاریخ تجدید بنا ۱۳۵۱ هـ ش میباشد.زیارتگاه در قبلی، بقاع به مساحت چهل متر مربع و به پلاک ۱۲۵۸ در قسمت خیر طهران قرار داشت و شروع کوچه هفت دختران، کوچه رضا قلی خان و انجامش، خیابان سیروس بود ( بلاغی، صص ۱۵ـ ۱۶)
کتیبه های بقاع هفت دختران طهران
روی کتیبه ای در جداره روبه روی حرم تاریخ ۱۳۳۵ هـ ش درج شده میباشد. منزل همسایه ضلع شمالی حرم نیز سابق اند و بیش تر از هفتاد سال عمر دارااست. بیشتر ابنیه محیط مسکونی و کهن میباشد و ارکان و فضاهای نفیس اکثری، از نگاه معماری، در آن ها مشاهده میشود. هرچند دخل و تصریفات، تخریب کردن ها و مرمت های بسیار موجب تغییر تحول بافت کهن محل گردیده‌است.
از تاریخ تشکیل داد بنای نخستین مقبره حدود هزار و دویست سال می گذرد. تا پیش از سال ۱۳۵۱هـ ش حرم هفت دختران صرفا یک زیرزمین بود. در سال ۱۳۵۱ هـ ش، بقاع مرمت می گردد؛ چنان که در کتیبه ای در نمای مهم مقبره آمده میباشد: در سال ۱۳۵۱هـ ش/ ۱۳۹۳هـ ق به کارایی و اهتمام مرحوم حاج سید مصطفی نجات، و تصدی پزشک معالج امتحان، نائب رئیس در آغاز وزیر و سرپرست اوقاف، سازه شکل اتمام پذیرفته میباشد. همانگونه که بدیهی میباشد درین کتیبه اشاره نشده که در تاریخ نام برده کدام بخش سازه ساخته یا این که بازسازی شد‌ه‌است. البته با دقت به ظواهر و بنا سازه به لحاظ می‌رسد که در‌این تاریخ، بنای دیرین ویران و بنای فعلی به مکان آن تاسیس شده است.
حرم هفت دختران طهران ، در خیابان شهید مصطفی تشریفات مشهد خمینی، همسایه کوچه شهید درویش نوری مکان گرفته میباشد.سازه با اندکی چرخش نسبت به شالوده شمالی ـ جنوبی متوجه جهت قبله میباشد.تاریخ اول سازه حدود قرن دوم هجری و تاریخ تجدید بنا ۱۳۵۱ هـ ش میباشد.زیارتگاه در قبلی، بقاع به مساحت چهل متر مربع و به پلاک ۱۲۵۸ در قسمت خیر طهران قرار داشت و شروع کوچه هفت دختران، کوچه رضا قلی خان و انجامش، خیابان سیروس بود ( بلاغی، صص ۱۵ـ ۱۶)
کتیبه های بقاع هفت دختران طهران
روی کتیبه ای در جداره روبه روی حرم تاریخ ۱۳۳۵ هـ ش درج شده میباشد. منزل همسایه ضلع شمالی حرم نیز سابق اند و بیش تر از هفتاد سال عمر دارااست. بیشتر ابنیه محیط مسکونی و کهن میباشد و ارکان و فضاهای نفیس اکثری، از نگاه معماری، در آن ها مشاهده میشود. هرچند دخل و تصریفات، تخریب کردن ها و مرمت های بسیار موجب تغییر تحول بافت کهن محل گردیده‌است.
از تاریخ تشکیل داد بنای نخستین مقبره حدود هزار و دویست سال می گذرد. تا پیش از سال ۱۳۵۱هـ ش حرم هفت دختران صرفا یک زیرزمین بود. در سال ۱۳۵۱ هـ ش، بقاع مرمت می گردد؛ چنان که در کتیبه ای در نمای مهم مقبره آمده میباشد: در سال ۱۳۵۱هـ ش/ ۱۳۹۳هـ ق به کارایی و اهتمام مرحوم حاج سید مصطفی نجات، و تصدی پزشک معالج امتحان، نائب رئیس در آغاز وزیر و سرپرست اوقاف، سازه شکل اتمام پذیرفته میباشد. همانگونه که بدیهی میباشد درین کتیبه اشاره نشده که در تاریخ نام برده کدام بخش سازه ساخته یا این که بازسازی شد‌ه‌است. البته با دقت به ظواهر و بنا سازه به لحاظ می‌رسد که در‌این تاریخ، بنای دیرین ویران و بنای فعلی به مکان آن تاسیس شده است.
هماهنگی ها با مسئولان جای برگزاری مراسم ختم